·
No use crying over some techno
·










·

sábado, 24 de abril de 2010

·

No pense parlar de la boira. Seria massa fàcil explicar que si tant m'agrada és perquè hi forme part d'eixa massa difusa, freda i humida de vapor d'aigua.

5 comentarios:

  1. Muchas gracias por participar en mi primer giveaway. Podrás conseguir otro p.strange collage kit pronto!

    Thank you very much for participating in my first giveaway. You can get another p.strange collage kit soon!

    p.strange!

    ResponderEliminar
  2. A mi sempre m'ha agradat prou més el vent. Tan lliure i imparable.
    Gràcies per tots els teus comentaris. M'animen a continuar escrivint!

    ResponderEliminar
  3. Es el final en off de Peyton en un capítulo de One Tree Hill. Gracias =)

    ResponderEliminar
  4. Doncs has encertat :O vaig anar a Castelló fa uns dies en tren. Mai no havia anat! :D

    ResponderEliminar
  5. Pues, ¿sabes? Últimamente me lo estoy planteando, pero no sé si sería demasiado texto. No sé si seguiría atrayendo a los lectores... De todas formas, en breves le daré un cambio bastante grande al blog. Aunque, supongo que mis mini textos por ahora están bien, no sé...
    Sí la habría entendido. A mí la mayoría de gente, excepto alguno con cerebro y alguna gente del blog, no me entiende. Y por eso me encanta tanto este lugar, porque es donde más cercana me siento con todo el mundo, ya que la gente que me lee, conoce mucho más de mí que gente con la que llevo toda la vida.
    Eso de las chapas está bien. ¿Yo sabes qué hacía cuando era niña? Como siempre estuve una cabeza por debajo de todos, yo me dedicaba a mirar pies, recordarlos y al llegar a casa dibujarlos, porque con la analógica no me dejaban fotografiarlos, y ahora al ser mayor, me da un poco de vergüenza, pero aunque es una tontería, a mí me gusta.

    ResponderEliminar